عبـرتهای عاشـورا

حر اولین کسی بود که جلوی امام را گرفت، حر بود که بر دل حسین اظطراب افکند، حر چنان کرد که امام خطابش نمود: مادرت به عزایت بنشیند.

امّا حر، وقتی به حقیقت مطمئن شد، از توبه نا امید نشد، برگشت، توبه کرد و یکی از هفتاد و دو نفر شد.

اگر یک روز تاخیر کرده بود!؟ اگر به وسوسه ها گوش کرده بود؟!

چرا بر نمی گردیم؟ چرا توبه نمی کنیم؟ چرا تاخیر در توبه؟ چرا نا امیدی از لطف و بخشش خـدا؟

*****

یزید فاسد بود و فاجر، آشکارا قوانین دین را به مسخره می گرفت، اگر امام قیام نمی کرد، دیگر نامی از اسلام باقی نمی ماند.

مردم بنده دنیا بودند، دین لقلقه ی زبانشان بود، وقت بلا و امتحان بیشترشان رفتند، امام تنها ماند، امّا قیام کرد.

بنده دنیا نباشیم! نکند وقت امتحان اماممان را تنها بگذاریم. ریشه کن کنیم هر حب دنیایی را در خود.

کل یوم عاشـورا و کل ارض کربلا

نشانه ها را جدی بگیریم! در قیام دوباره ای که در راه است ما در کدامین گروه خواهیم بود؟؟